بوسه ام را می گذارم پشت در/قهر کردی، قهر کردم، سر به سر
تو بیا، در را تماما باز کن/هر چه می خواهی برایم ناز کن
من غرورم را شکستم، داشتی؟/آمدم، حالا تو با من آشتی؟
چی میشد تو هم منو دوستم میداشتی نازنین/جای گریه رو لبام خنده می کاشتی نازنین
حالا که قهری باهام ولی بدون دوستت دارم/طاقت قهر ندارم پس آشتی آشتی نازنین.
به خاطر یافتن مقصر، زندگی ات را تلخ و سیاه نکن.
بگذار آن چه در پایان یک عشق به جای می ماند
خاطرات خوش باشد با من آشتی کن تا دنیا با من آشتی کند.
قهر مکن ای فرشته روی دلارا/ناز مکن ای بنفشه موی فریبا
طعنه و دشنام تلخ این همه شیرین/چهره پر از خشم و قهر این همه زیبا
ناز تو را می کشم به دیده منت/سر به رهت مینهم به عجز و تمنا.
همیشه رفتن بهترین نیست
گاهی میان رفتن و ماندن هیچ فرقی نیست
چه قهر باشیم چه آشتی
اصل درست این است که عزیزان ما در خانه دل ما جای دارند.